چطور دیگران را خوشحال کنیم

 

همـه‌ی ما گاهی غمگین و افسرده مـی‌شویم و نیـاز داریمـی درون این شرایط با ما همدلی کند. خوشحالی یعنی تولد داداشت نزدیکه حتما به منظور دوستان و نزدیکان‌تان پیش آمده هست که از موضوعی ناراحت بودند و شما دوست داشتید خوشحال‌شان کنید؛ اما نمـی‌دانستید کـه چه رفتاری انجام بدهید. خوشحالی یعنی تولد داداشت نزدیکه درون این نوشته با هم یـاد مـی‌گیریم کـه چگونـه دیگران را خوشحال کنیم و به آنـها کمک کنیم که تا برخیزند و دوباره آغاز کنند.

در نیمـی از موارد، خوشحالی یعنی تولد داداشت نزدیکه افراد ناراحت یـا مضطرب، بـه دنبال پاسخ و عکس‌العمل فرد مقابل نیستند، فقط مـی‌خواهند حرف‌هایشان شنیده شود و خود را خالی کنند. آیـا مـی‌دانید چرا ناراحت هستند؟ آیـا بـه نظر مـی‌رسد کـه دوست دارند احساس‌شان را با شما درون مـیان بگذارند؟ بعد موقعیتی به منظور آنـها فراهم کنید کـه بتوانند با شما صحبت کنند و در مورد ناراحتی‌شان توضیح بدهند. شاید لازم باشد کـه اجازه بدهید روی شانـه‌های شما گریـه کنند.

    هرگز صحبت‌هایشان را قطع نکنید. حتی اگر وقفه‌ای درون صحبت‌شان ایجاد شده است، نظرات خود را بـه ابراز احساسات ساده، محدود کنید. درون غیر این‌صورت ممکن هست شرایط را بدتر کنید.
    حتی اگر نمـی‌دانید چطور رفتار کنید و موضوع چندان برای‌تان اهمـیت ندارد، باز هم خودتان را به منظور شنیدن مشکلات آنـها، مشتاق نشان بدهید. هر چه بیشتر بـه مشکلات آنـها توجه کنید، بیشتر احساس مـی‌کنند کـه برای‌تان اهمـیت دارند. همـه دوست دارند کـه مورد توجه قرار بگیرند و موقعیت‌شان به منظور بقیـه مـهم باشد. علاقه و توجه خود را بـه آنـها نشان بدهید.

    اجازه ندهید کـه آنـها احساس کنند یک بار اضافه بر دوش شما هستند. بیشتر اوقات، افراد به منظور بازگو مشکلات‌شان به منظور دیگران مردد هستند؛ چون نمـی‌خواهند دیگران را درگیر مشکلات خود کنند. بنابراین، هر زمان کـه تشخیص دادید طرف مقابل چنین احساسی دارد، بـه او اطمـینان بدهید کـه بار اضافی بر دوش شما نیست و دوست دارید مشکلاتش را بشنوید و اگر بتوانید راه حلی پیش پای او بگذارید.
 از آنـها سؤال‌های مرتبط بپرسید

برای مشارکت درون بحث، هیچ راهی بهتر از پرسیدن سؤال‌های مرتبط نیست؛ بـه ویژه سؤال‌هایی کـه در مورد احساس طرف مقابل هستند. پرسیدن سؤال‌های مرتبط، نکته‌ی کلیدی درون این مرحله است. پرسیدن سؤال‌هایی کـه ربطی بـه مشکل مطرح شده ندارد، فقط طرف مقابل را سردرگم و از ادامـه بحث، دلسرد مـی‌کند.

از این ‌سؤال‌های کلی مـی‌توانید به منظور ادامـه بحث بای کـه مـی‌خواهید او را خوشحال کنید، استفاده کنید. این سؤالات معمولا افراد را تحریک مـی‌کند که تا درباره‌ی احساس‌شان بیشتر حرف بزنند و خود را خالی کنند:

    درباره‌ی این مشکل چه احساسی داری؟
    قبلا چنین مشکلی داشتی؟
   ی هست کـه بتواند کمک کند یـا پیشنـهادی داشته باشد؟
    درون موقع لزوم چه عکس‌العملی نشان مـی‌دهی؟
    من چه کاری مـی‌توانم به منظور تو انجام بدهم؟
زمانی کـه اطمـینان دارید حرفی به منظور گفتن ندارید، فرصت صحبت را از آنـها نگیرید. مـی‌توانید تجربیـات مشابه خود را به منظور آنـها تعریف کنید. هر درسی کـه شما از مشکلات گذشته‌ی خود گرفته‌اید، ممکن هست برای دیگران هم کمک‌کننده باشد.

در واکنش نشان بـه مشکلات دیگران و صحبت با آنـها، بیشتر نحوه‌ی پاسخگویی شماست کـه اهمـیت دارد نـه چیزی کـه مـی‌گویید. مثلا تصور کنید کـه دوست‌تان بـه شما مـی‌گوید کـه پدرش بـه سرطان مبتلا شده هست و شما درون جواب مـی‌گویید: خوشحالی یعنی تولد داداشت نزدیکه «اگر باعث مـیشـه احساس بهتری داشته باشی، حتما بهت بگم کـه پدربزرگ منم سرطان داره».

این شیوه‌ی پاسخگویی و واکنش‌ نشان دادن، بـه هیچ وجه کمک‌کننده نیست. درون عوض شما مـی‌توانید این طور پاسخ بدهید: «کاملا درک مـی‌کنم کـه چه شرایط سختی داری. پدربزرگ منم پارسال بـه سرطان مبتلا شد و من بـه سختی با این مسئله کنار اومدم. کاملا درک مـی‌کنم کـه این شرایط چقدر برات دردناکه».
در زمان مناسب راه حلی پیش پایشان بگذارید

بعد از اینکه کاملا متوجه شدید چه اتفاقی افتاده است، درباره‌ی شرایط پیش آمده بـه خوبی فکر کنید. اگر راه حلی دارید آن را پیشنـهاد کنید. اگر چیزی بـه فکرتان نمـی‌رسد، با خودتان صادق باشید و دروغ نگویید. دوست‌تان را پیشی ببرید کـه توصیـه‌های بهتری دارد.

فراموش نکنید کـه به ندرت یک راه حل کامل و درست به منظور مشکلات پیدا مـی‌شود. بـه طرف مقابل بگویید کـه شما پیشنـهادی درون نظر دارید اما بـه آنـها اطمـینان بدهید کـه این تنـها راه حل مشکل نیست. با کلماتی مثل «شاید»، «ممکن است» و «احتمال دارد»، توصیـه‌های خود را مطرح کنید. درون این صورت، اگر آنـها نخواهند راه حل پیشنـهادی شما را اجرا کنند، احساس گناه نخواهند کرد.

    با آنـها صادق باشید. بدترین کاری کـه ممکن هست در این شرایط حساس انجام بدهید، دروغ گفتن است. اگر درون مورد یک موضوع حساس با عواقب جدی بحث مـی‌کنید، حقیقت را بگویید حتی اگر ممکن هست احساسات طرف مقابل را جریحه‌دار کند.
    مراقب باشید که تا زمانی کـه از شما خواسته نشده است، توصیـه و پیشنـهادی ارائه نکنید. طرف مقابل ممکن هست نیـازی بـه توصیـه‌ نداشته باشد یـا حتی ممکن هست به پیشنـهاد شما عمل کند و شکست بخورد. درون این صورت شما را سرزنش مـی‌کند.